The Basic Principles Of نیلینگ

The Basic Principles Of نیلینگ

Blog Article

در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

در صورتی که بخواهیم علاوه بر پوشش موقت، از پوشش دائمی نیز استفاده کنیم، باید به منظور یکپارچه کردن پوشش موقت و دائمی، گل میخ‌هایی را به صفحه تکیه‌گاهی جوش کنیم.

جهت افزایش ایمنی در گودهای عمیق، لازم است تغییر مکان دیواره گود به صورت مداوم توسط دوربین نقشه برداری و یا ملات گچ در نقاط حساس، کنترل گردد.

هدف از به کارگیری این نوارها، جمع آوری و انتقال آب‌هایی است که از طرق مختلف، به پشت پوشش موقت می‌رسند.

بعد از تزریق دوغاب و نصب زهکش‌ها در این مرحله یک روکش موقت شامل نصب شاتکریت، مهره شش‌گوش، پلیت باربر و واشر اجرا می‌شود.

عدم استفاده آزادانه از آن در مجاورت سازه‌های حساس، قدیمی و فرسوده

برای حصول از قرارگیری کامل دوغاب در میان میلگرد و خاک کناره‌ی چاهک (کاور)، باید اسپیسرها یا قطعاتی را در طول و بین میلگرد و دیواره داخلی قرار دهیم.

جهت تحلیل و طراحی در این سیستم دو شرایط حدی مختلف باید مورد بررسی قرار گیرد.

البته در روش میخکوبی معمولا از یک لایه بتن پاششی (شاتکریت) به عنوان پوشش استفاده می شود.

در مرحله سوم و بعد از خاک‌برداری و حفاری چاهک‌ها نوبت به جایگذاری میلگردها است. در این مرحله از میلگردهای مخصوص به عنوان نیل یا میخ با طول و ضخامت‌های مشخص استفاده می‌شود و در داخل گمانه‌ها قرار داده می‌شوند.

روش نیلینگ یا میخ‌کوبی طبق مراحل زیر انجام می‌شود که عبارتند از:

همچنین، تراوش بیش از ??? ??? حد آب‌های زیرزمینی از دیواره گود می‌تواند موجب بروز مشکلات جدی در اجرای شاتکریت شود.

خاک‌های دانه‌ای اشباع سست و بسیار سست ممکن است در شرایطی که تحت اثر زلزله قرار بگیرند، مستعد روانگرایی باشند.

روش انکراژ دارای قدرت بیشتری در زمینه مهار نیرو‌های رانشی و ریزشی زمین برخوردار است